Εθνική Ελλάδας: Η νέα εποχή Σπανούλη και ο «αέρας» που φτάνει μέχρι τον Γιάννη

Θα πάω κόντρα στον περίγυρο. Θα πάω κόντρα σε όσους λένε «μα είδες το ρόστερ που κατεβάσαμε», «μα με εκείνους πως γίνεται να ελπίζεις σε κάτι». Πρώτον, γιατί δεν αξίζουν αυτά τα παιδιά να τα μειώνουμε κατά αυτόν τον τρόπο. Παικταράδες είναι και ο Λούντζης και ο Μωραΐτης και ο Λαρεντζάκης. Στις καλύτερες ομάδες της χώρας μας παίζουν (για δείτε και την Λετονία). Και δεύτερον γιατί κομμάτι της αποτυχίας της ΕΟΚ και της Εθνικής είναι και το… απουσιολόγιο που ήταν μεγαλύτερο του παρουσιολογίου. 

Η «Επίσημη Αγαπημένη» απέτυχε σε πολλά επίπεδα. Καταρχήν απέτυχε γιατί μετά από πολλά χρόνια είχε έναν από τους καλύτερους προπονητές της Ευρώπης και πέρα από την έλλειψη επιτυχιών, δεν κοιτάει και μαζί του την επόμενη ημέρα. Είναι πολλοί οι παίκτες που έχουν παράπονα από τον άλλοτε βοηθό του Ζοτς και σίγουρα και εκείνος με την σειρά του έχει πολλούς λόγους να… κρατάει μούτρα σε πολλούς. Δεν είμαστε… δικαστήριο εδώ, αυτά αφορούν τα… μεταξύ τους, εμείς είμαστε εδώ να μιλήσουμε για την παταγώδη ΑΠΟΤΥΧΙΑ της Εθνικής σε ένα ακόμα τουρνουά. Και εάν σκεφτούμε πως η… παλιοσειρά των Σλούκα, Παπανικολάου, Καλάθη μεγάλωσε, οφείλουμε να προβληματιστούμε ακόμα περισσότερο. 

Θα με πείτε απαισιόδοξο. Γιατί το να είμαστε «εύκολη λεία» για εθνικές τύπου Λιθουανία, Μαυροβούνιο, Τσεχία από το να είμαστε… φαβορί για μετάλλιο απαιτεί απλά το πάτημα ενός κουμπιού. Ονόματι Γιάννης Αντετοκούνμπο. Κοιτάχτε όμως που τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Και δεν ξέρω κατά πόσο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με τα «μέσω-έξω» του είναι ενεργό μέλος της Εθνικής. Γιατί μπορεί μετά την ήττα από την Γερμανία και τον αποκλεισμό στους «8» στο Eurobasket, ο «Greek Freak» να έδειχνε πως ανυπομονεί για το επόμενο τουρνουά με την Εθνική και πως… διψάει για διακρίσεις, ωστόσο στον δρόμο μας για την Μανίλα δεν τον είδαμε… ούτε σε μια προπόνηση! Πόσο ενεργό μέλος της Εθνικής ήταν όταν δεν υπήρχε στην Εθνική… ούτε σε φωτογραφία; 

Δεν του ζητήσαμε να… είναι πάνω από την αποστολή μας σαν τον Πορζίνγκις, αλλά έστω κάποια παρουσία. Έστω στην βράβευση του Νίκου Γκάλη ρε παιδί μου. Κάτι να δείξει ότι όντως είναι εδώ και ότι η απόφαση του… παίζεται. Η απόφαση έμοιαζε να είχε παρθεί καιρό και απλά να… έγινε σήριαλ για μάτια του κόσμου και για την προάσπιση των συμφερόντων της ΕΟΚ. Ο Γιάννης απουσίαζε για αποθεραπείες στο τραυματισμένο του γόνατο (δεν το αμφισβητεί κανένας αυτό), ωστόσο ήταν unfair που τους κρατούσε όλους σε… αναμμένα κάρβουνα για το εάν θα κατέβει, ενώ η ΕΟΚ διαχειρίστηκε λάθος το θέμα ενός εκ των κορυφαίων παικτών στον κόσμο. 

Το θέμα του Giannis είναι ένα… λεπτό ζήτημα. Πάντως ότι και εάν λέμε, άλλοι από κόμπλεξ άλλοι από στυγνή κακία, στεναχωριόμαστε να μην βλέπουμε αυτόν τον παίκτη με την Εθνική. Ακόμα και το Τουρνουά Ακρόπολις είχε άλλη βαρύτητα δίχως τον Γιάννη. Το φετινό ήταν… άχρωμο. Άοσμο. Και οι εμφανίσεις της «Επίσημης Αγαπημένης» δεν βοήθησαν καθόλου.

Ο κάθε αθλητής έχει το δικαίωμα να απουσιάζει από την Εθνική όποτε το θεωρεί εκείνος απαραίτητο για την υγεία του. Σωματική, ψυχική, πνευματική. Το… μαχαίρι στο λαιμό δεν θα μπει σε κανέναν. Πόσο μάλλον σε αθλητές που έχουν ξοδέψει καλοκαίρια και καλοκαίρια, έχουν παίξει από «παράθυρα» μέχρι και προκριματικά και γενικά έχουν… σακατευτεί για το εθνόσημο βλέπε Νικ Καλάθης, Κώστας Σλούκας, Γιώργος Παπαγιάννης, Κώστας Παπανικολάου. Το θέμα που βάζω εγώ στο τραπέζι είναι η «ντομπροσύνη», το ξεκαθάρισμα και η διαφάνεια, από αθλητές, προπονητές και αρμόδιους φορείς. Και αυτό είναι κάτι που θα το βρει μπροστά του και θα κληθεί να το διαχειριστεί ο Βασίλης Σπανούλης.

Πότε αποφάσισε ο Γιάννης ότι θα απουσιάσει και ποιος είναι ο πραγματικός λόγος; Τότε θα το ανακοινώσει και θα είναι ξεκάθαρος σε αυτά που θα πει. Και να είστε σίγουροι πως θα γίνει σεβαστό από όλους. Έτσι οφείλουμε να σεβόμαστε το εθνόσημο που… ας μην ξεχνάμε είναι πάνω από συλλόγους. 

Ο Ντόντσιτς το έκανε, εμείς Γιάννη πότε; 

Από την άλλη, υπάρχει και ένα συμβόλαιο 200εκ. που περιμένει τον «Greek Freak» όταν γυρίσει στο Μιλγούοκι και πως δεν γίνεται να… παίζει με την υγεία του για την Εθνική. Θα συμφωνήσω! Βέβαια και ο Λούκα Ντόντσιτς παίρνει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στο Ντάλας αλλά εκείνος σακάτεψε το τρομακτικά χειρότερο κορμί του (σε σχέση με τον Γιάννη πάντα) για να οδηγήσει την Σλοβενία στους «8». Και το «8» για την Εθνική μας σε αυτό το τουρνουά θα ήταν…not-bad…

Παρένθεση. Άσχημη εικόνα να ενημερώνει ο Γιάννης πως θα λείψει λόγω αποθεραπειών στο γόνατο από την Μανίλα και την περίοδο της προετοιμασίας της Εθνικής να… τρέχει, να χοροπηδάει και να πανηγυρίζει αλλά «suii» σε events στην Σαουδική Αραβία. «Χτυπάει» άσχημα ακόμα και στα παιδιά που… λιώνουν καλοκαιριάτικα για το εθνόσημο, χάνουν τις διακοπές τους και μετά έψαχναν… chapter για να τρέξουν στις προετοιμασίες των ομάδων τους. Ακούγοντας ταυτόχρονα και την γκρίνια του κάθε… μπασκετικού γιατί δεν ντύθηκε Κάρυ (έστω Λάρι!). Κλείνει η παρένθεση. 

Στον Γιάννη, βέβαια, συγχωρούνται και οφείλουμε να συγχωρούμε τα πάντα. Όλα αυτά τα σκεπτόμαστε από την στενοχώρια μας για το εθνικό μας συγκρότημα που έχει χρόνια… να μας βγάλει στους δρόμους, όπως τρελαίνεται και θέλει ο αδερφός του, Θανάσης. 

Η ιστορία γράφτηκε με τους παρόντες! 

Οι προπονητές, τα μέλη και γενικότερα οι ιθύνοντες γύρω από την Εθνική στις δηλώσεις τους είχαν έναν κοινό ακόμα. «Η ιστορία γράφεται με τους παρόντες», διεμήνυσαν ορθότατα. Αυτούς έχουμε, με αυτούς θα παλέψουμε. Και πράγματι, πέραν κάθε αμφιβολίας, παλέψαμε με ότι είχαμε. 

Τόνιζα από την αρχή του τουρνουά, και αποδείχθηκα σωστός, πως ένα παιχνίδι πρέπει να υπογραμμίσει η Εθνική μας. Αυτό με την Λιθουανία. Θεωρούσα πως η Ιορδανία (του συγκινητικού Χόλις Τζέφερσον) δεν θα μπορούσε να μας σταθεί εμπόδιο, η Νέα Ζηλανδία κουτσά-στραβά θα υποταχθεί στην μπασκετική ανωτερότητα μας και βλέποντας τις διασταυρώσεις θα παίξουμε το ματς… της ζωής μας με τους Λιθουανούς. 

Οι απουσίες μπορεί να μας στοίχισαν και να ήταν… η πρώτη δικαιολογία στην οποία καταφύγαμε, αλλά για δείτε και τους Λιθουανούς. Είδατε Σαμπόνις; Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Είδατε Γκριγκόνις; Μόνο στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού. Είδατε Λουκοσιούνας, Μπουτσκεβίτσιους, Λεκαβίτσιους, Γκεντράιτις; Δεν νομίζω. Δεν είχε, λοιπόν, μόνο η Εθνική μας απουσίες…

Βασίλης Σπανούλης στην Εθνική; Είμαι μέσα!

Το τουρνούα αυτό πέρασε και η Εθνική κοιτάει την επόμενη ημέρα με τον Βασίλη Σπανούλη. Αν μη τι άλλο μια σωστή απόφαση. Καθώς είναι ένας άνθρωπος αναγνωρισμένος από όλους (εχθρούς και φίλους), ένας καθολικά αποδεκτός «basketball legend» και ήδη στην προπονητική του θητεία στο Περιστέρι έχει παρουσιάσει σημαντικό έργο. Αδιαμφισβήτητα, θα φέρει νέα… αύρα στο εθνικό μας συγκρότημα, μετά το ανεπιτυχές πέρασμα του Δημήτρη Ιτούδη, κάτι που την δεδομένη εποχή μοιάζει… απαραίτητο.

Ο «Kill-Bill» μπορεί να κάνει τους παίκτες του και τον κόσμο να ξαναπιστέψουν στην Εθνική και να την κάνει μια… οικογένεια με winning mentality. Έχουμε δρόμο να διανύσουμε βέβαια…